Andrzej Pytlakowski (ur. 2 lipca 1919 r. - 16 listopada 2010 r.) był czołowym polskim szachistą okresu powojennego, dziennikarzem.
Pierwsze starty w turniejach odnotował jeszcze przed II wojną światową, m.in. startując w roku 1937 w Warszawie. W latach 1946–1956 sześciokrotnie brał udział w finałowych turniejach o tytuł mistrza Polski, największy sukces notując w roku 1955 we Wrocławiu, gdzie zajął III miejsce i zdobył brązowy medal. Kilkakrotnie startował w międzynarodowych turniejach, osiągając cenne zwycięstwa w pojedynczych partiach, m.in. w latach 1947 w Warszawie (w turnieju tym pokonał m.in. Bogdana Śliwę), 1950 w Szczawnie-Zdroju (zwycięstwa z Paulem Keresem oraz Jefimem Gellerem), 1951 w Mariańskich Łaźniach (wygrana z Pálem Benkő) oraz 1952 w Międzyzdrojach. W roku 1952 reprezentował Polskę na szachowej olimpiadzie w Helsinkach (na II szachownicy uzyskał ½ pkt w 7 partiach). W roku 1955 wystąpił w Łodzi w meczu przeciwko ZSRR, w którym uzyskał 1 pkt w 2 partiach (pokonał Siemiona Furmana). W latach 1951–1957 pięciokrotnie zdobył tytuł mistrza Wojska Polskiego. Po zakończeniu czynnej kariery zajął się dziennikarstwem szachowym (był m.in. wieloletnim współpracownikiem miesięcznika Szachy) oraz pracą naukową w Instytucie Maszyn Matematycznych.
źródło: wikipedia.pl
Pogrzeb odbędzie się 22 listopada (poniedziałek), o godz. 14:30 na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Kondukt pogrzebowy wyruszy sprzed czwartej bramy.