Mieczysław Najdorf
Urodził się 15 kwietnia 1910 roku w Grodzisku Mazowieckim, zmarł 5 lipca 1997 roku w Maladze; reprezentował Polskę i Argentynę.
W wieku 10 lat objawiał niezwykły talent szachowy; nauczył się grać przypadkowo od ojca kolegi, Rubena Fridelbauma. Na olimpiadach szachowych bronił barw Polski do 1939 roku. Zdobył wówczas złoty medal w Buenos Aires (wcześniej w 1936 r. brązowy w Monachium). Miał też wielkie zasługi w polskich sukcesach drużynowych. Wojna zastała go w trakcie turnieju olimpijskiego w Argentynie i tam już pozostał. W barwach nowej ojczyzny zdobył złote i srebrne medale.
Był rekordzistą, jeśli chodzi o symultany. W 1950 roku w Sao Paulo grał na 250 szachownicach jednocześnie, osiągając imponujący wynik – 226 zwycięstw i 14 remisów.
Szachy to nie jedyny sukces Najdorfa. Podobne powodzenie osiągnął w interesach, w branży ubezpieczeniowej. Po wojnie był jednym z najzamożniejszych Argentyńczyków. Jego wieżowiec w Buenos Aires należy do najokazalszych w mieście.
Hitlerowcy wymordowali całą rodzinę Najdorfa. Zginęli najbliżsi – rodzice, żona i maleńka córeczka. Rok po jego śmierci, wypełniając wolę ojca, odwiedziła Grodzisk druga córka, urodzona w Argentynie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz